Yazılarım
/
Bir Benliğin Karanlık Boşluğu: The Substance Filminin Psikanalitik Bakış Açısı ile İncelemesi
Bir Benliğin Karanlık Boşluğu: The Substance Filminin Psikanalitik Bakış Açısı ile İncelemesi
Görsel: Salvador Dali: The Burning Giraffe (1937)
İnsan kendi boşluğunu görebilir mi? İçinde durabilir veya tadına bakabilir mi? İnsan kendi karanlığı ile ne yapar? Onu sadece bir boşluk gibi mi algılar? Yoksa sadece görmezden mi gelmeye çalışır? Boşluğun içine girildiğinde, oradan çıkış var mı? Kaç insan kendi karanlığında kaybolmuş, boğulmuş veya yok olmuştur dünyada? Kaç insan kendi karanlığının içinden geçip, sürüklenmiş ve kendi yolunu bulmuştur?
The Substance filminde, kendi karanlığında boğulan, o karanlığın içinden değerli veya kıymetli hiçbir şey çıkmayacağına inanan, çıktığını görse bile onu kendine ait olarak algılamayan, kendi iç dünyasındaki boşlukla veya karanlıkla cebelleşip dururken kendini bölen, yıkan ve sonunda bütünleşip gerçek bir kişiye dönüşen bir kadının hikayesini izliyoruz.
Yazının tamamına https://sanatkritik.com/yazilar/bir-benligin-karanlik-boslugu-the-substance/ adresinden ulaşabilirsiniz.